Honduras

Donderdag 31 maart
De grensovergangen volgen elkaar in hoog tempo op, onze ervaringen met douanebeambten ook.

We  doorkruisen in enkele dagen Honduras.
Inmiddels reizen wij al vijf maanden met de groep door Zuid – en Midden Amerika. En over het algemeen kunnen we zeggen dat we een leuke reisgroep hebben. Voor de enkeling die als stoorzender fungeert, heeft ieder een eigen methode ontwikkeld om daar mee om te gaan. Maar nu de reis langzaam ten einde loopt, wordt de tolerantie om dit gedrag te accepteren steeds minder. Regelmatig vinden er conflicten plaats die een negatief effect op de groep hebben. We proberen er mee te leven, maar het kost ons moeite. Gelukkig overheersen de leuke dingen.

Met veel wijn en een afhaalmaaltijd vieren wij samen met Giel en Els de oudejaarsavond van Giel. Wij wachten tot zij slapen en versieren dan de camper met ballonnen. Een paar uur later doet Michel hetzelfde. Alleen knappen bij hem een aantal ballonnen voortijdig uit elkaar, hetgeen ons in een lachstuip doet belanden. Maar Giel en Els slapen overal doorheen en merken niets.

Vrijdag 1 april
Al vroeg brengen we de verbaasde Giel een aubade bij de bus en vertrekken vervolgens voor weer een gewone rijdag met veel bergwegen, gaten in de weg en drempels op de grond.

Rond de hoofdstad Tegucigalpa is een nieuwe autoweg aangelegd. Honderden zinken daken en veel schroothout langs de kant van de weg doen vermoeden dat een krottenwijk plaats heeft moeten maken voor het moderne vervoer. Niet alleen de grote huizen zijn voorzien van allerlei traliewerk, ook bij de kleine huisjes is dit het geval. Hoewel we ons niet kunnen voorstellen dat er voor inbrekers iets te halen valt.
Als we bij een supermarkt onze inkopen doen parkeert een geldtransportauto zich naast onze camper. Er springen drie zwaar bewapende mannen uit. Twee gaan naar binnen en de derde blijft met het geweer in de aanslag voor de deur staan. Waarschijnlijk worden de wekelijkse verdiensten van de supermarkt op deze manier veilig gesteld.

Onderweg  bekijken we een druipsteengrot, eten heerlijk vis aan het Lago de Yojoa tezamen met de plaatselijke Hondurezen en zijn rond drie uur op camping Finca Las Glorias.

Zaterdag 2 april

We vertrekken vroeg en daardoor zijn we al om één uur op de campsite El Jaral Agua Camp. Het is een dagcamping, waar gezinnen met kinderen picknicken en zwemmen. Wij doen onze gebruikelijk huishoudelijke klussen, staan op een prima plek en proberen de spanningen in de groep letterlijk en figuurlijk buiten ons te houden.

Zondag 3 april
Om half negen vertrekken we met vier gemotoriseerde “riksja’s” richting de ruïnes van Copan in de Copan Vallei. De eerste van de vele Maya ruïnes die we in de loop van de reis zullen bezoeken.
Kleurrijke papegaaien zitten in de bomen aan het begin van de ruïnes.

We zijn verbaasd over de grote oppervlakte waarop de diverse restanten van de ruïnes zich bevinden. Op en uit de vele stenen groeien struiken en bomen en onder de diverse heuvels liggen nog allerlei archeologische schatten verborgen waarvan men niet weet of die nog ooit opgegraven zullen worden.
Copan is vooral bekend om zijn vele versierde stèles en is een van de eerste Mayasteden uit de klassieke periode (200 tot 900 na Chr.). De Maya’s hebben geen groot rijk ontwikkeld zoals de Inca’s, maar elke stad deed dienst als een zelfstandige staat. Met aan het hoofd de Heerser of de Koning. De Maya’s waren vooral een landbouwvolk met een grote kennis van astronomie en architectuur. Ze hadden een zeer geavanceerd systeem van schrijven en toonden zich kunstzinnig in hun stucreliëfs, beeldhouwwerken en muurschilderingen. Ze aanbaden de zon en de maan en offerden op hun altaartafel zowel mensen als dieren aan hun goden.

Onze gids in Copan strooit de hele Mayacultuur in al zijn facetten in twee uur over ons heen. Het is meer dan we kunnen behappen en iedereen haakt successievelijk af.
 We eten in het stadje en nemen twee riksja’s terug naar de camping. Onze twee riksjarijders willen een saaie zondag wel iets opvrolijken en houden een spannende wedstrijd wie van de twee het eerst bij onze camping is. Snelheid en behendigheid strijden om de voorrang. En wij, wij zijn blij heelhuids op de camping te zijn aangekomen.

Naar verslag Guatemala